Stille nacht

Stille nacht, heilige nacht! Davids zoon, lang verwacht. Die miljoenen eens zaligen zal, werd geboren in Bethlehems stal. Hij, der schepselen eer, Hij der schepselen eer!

Het is de avond voor kerst. Dit keer een warme kerst, want het kwik van de thermometer laat zien dat het ruim boven de dertig geraden is. Samen met het team vieren we kerstnacht. We zingen traditionele kerstliederen met in onze hand allemaal een kaars. Aangezien de stroom kort daarvoor is uitgevallen, komen de kaarsen als ‘licht in de nacht’ extra bijzonder tot uitdrukking. Terwijl wij ‘Stille nacht’ zingen, realiseer ik mij opeens hoe stil het is. Wanneer er namelijk geen ‘lights off’ is, houden Ghanezen nogal van harde muziek en of je buren hebt, dat maakt niet uit. Een bijzondere stille nacht! Het Licht van de wereld verscheen in de duisternis!

Met kerst hebben we het vaak over ‘Het Lam’ dat geslacht werd. Ook dat hebben we dit jaar heel letterlijk meegemaakt door het schaap te slachten voor ons kerstdiner. Een ervaring rijker! Naast alle gezellige kerstdiners en vooral de vele lekkere ontbijtjes met versgebakken brood, hadden we op eerste kerstdag alle locals op bezoek voor een kerstgroet. Aangezien Lucianne’s familie op bezoek was en haar vader 50 werd op ‘derde kerstdag’ hebben we de rest van het schaap op de barbecue gegooid en heerlijk om het kampvuur opgesmuld! Al met al een bijzondere kerst, die ik niet snel zal vergeten!

Na kerst hield de feestvreugde nog niet op, want ook oud en nieuw wordt zeker in Ghana gevierd! Overdag heb ik samen met Dorien oliebollen gebakken: een pan met olie op een brandertje, vervolgens keurig op 180 graden houden en bakken maar! Het is ons gelukt, ze waren fantastisch!! Met bijpassende poedersuiker, wat je krijgt door zelf de suiker te vermalen. Het is wel aan te raden om voordat je een ander potje met mogelijk oude poedersuiker erbij gooit, even te checken of het echt poedersuiker is.. dan heb je namelijk niet ’s avond bij het kampvuur een rare smaak in je mond en kom je er dan achter dat het bakpoeder was wat je bij de poedersuiker in hebt gegooid. Haha, we hebben er om kunnen lachen! Genietend bij het kampvuur hebben we onze zegeningen van het afgelopen jaar gedeeld en reflecterend teruggekeken op 2018. Vervolgens zijn we knallend het nieuwe jaar ingegaan met jaja… bubbels en vuurwerk! Happy new year!!

Ik heb me de eerste dagen van het nieuwe jaar een beetje gedeisd moeten houden en voornamelijk op bed doorgebracht. Ik denk dat mijn lieve opa en oma dit al hadden voorzien, want voor mijn verjaardag hadden ze een bordje gestuurd met de tekst: Vertrouw op God, Hij zorgt voor je! Een ware bemoediging als je het een week rustig aan moet doen en je vanuit het bed het bordje ziet hangen! Gelukkig kan ik inmiddels zeggen dat het weer helemaal goed met mij gaat en daar ben ik heel blij en dankbaar voor!

In de afgelopen weken hebben we de laatste interviews gedaan. Samen met Gerben en Lucianne zijn we naar de dorpjes gegaan om nog een beter beeld te krijgen van hoe de vrouwen en hun mannen aankijken tegen de zorg rondom de zwangerschap en bevalling. Terwijl ik de groepsdiscussie leidt bij de vrouwen, leidt Gerben een groepsdiscussie bij de mannen om vervolgens nog wat verder de diepte in te gaan in wat individuele interviews. We hebben genoten van de prachtige open gesprekken, de dansende en klappende vrouwen en het enthousiaste ontvangst! Bij het laatste bezoek hebben Gerben en Lucianne zelfs een geit gekregen (ik kon helaas niet mee, omdat ik ziek was), zo vereerd waren deze mensen met hun bezoek! Wel een erg grappig gezicht om hen terug te zien komen met een mekkerende geit tussen hen in op de motorbike. We hebben hartelijk gelachen!

Inmiddels staat de teller op 45 interviews. Dat betekent dat er een hoop werk verzet is en het was genieten! Nu komt de fase van de laatste interviews transcriberen (woord voor woord uitschrijven) en vervolgens analyseren. Kortom, veel computerwerk! Gelukkig kunnen we af en toe in onze pauze heerlijk genieten van een goede bak koffie, een wandeling of een koud ijsje:)

Oja, voor ik het vergeet te vertellen: ik ben nu een echt afrikaantje! Na 7 uur en 80 vlechtjes verder kan ik eindelijk zeggen dat ik weet hoe het is om ‘Afrikaans haar’ te hebben;) Vooral de locals vinden het helemaal geweldig!

Naast al het werk vieren we ook gezellige feestjes met de locals mee. Een belangrijk gebruik in de cultuur in Ghana is de  ‘naming ceremony’. Oftewel Sunae, ongeveer een week nadat een kindje geboren is wordt deze ceremonie gehouden om het kindje een naam te geven. Hoe deze naming ceremony wordt vormgegeven verschilt wat tussen christenen en moslims. Mijn eerst naming ceremony was bij christenen. Voor deze gelegenheid wordt alles uit de kast gehaald: mooie jurken, make-up, muziek, heel veel gasten en lekker eten! Vaak wordt er op de christelijke ceremonies geworshipt en gepreekt, voordat de naam wordt gegeven. Al met al een feestelijke bezigheid.

Afgelopen maandag gingen we ook naar een naming ceremony bij de Fulani’s. Zij zijn voornamelijk islamitisch. Na ruim een uur rijden op de motorbike, wat meer leek op motorcross door het bos, kwamen we aan bij de naming ceremony, de naming ceremony van een baby waar Gerben de bevalling van had gedaan. Terwijl we iedereen groeten, gingen we zitten bij de mannen bij de sitting place terwijl de vrouwen druk aan het koken waren. In tegenstelling tot de christelijke ceremonies zit iedereen hier gewoon rustig te praten en te chillen en rennen er af en toe wat kinderen, geiten en kippen voorbij. Terwijl we gezellig zitten te kletsen, krijgen we eerst een soort van maiscrumble met melk. De Fulani’s hebben vaak hele kuddes met koeien, waardoor ze lekkere volle melk hebben. Ook kregen we nog heerlijke rijst met vlees! Smullen!! Natuurlijk gaan we ook even langs bij de ouders om te groeten en een cadeau te overhandigen. Daarnaast willen we natuurlijk ook even allemaal de baby bekijken en vasthouden en dit geeft ons de gelegenheid om voor de baby te bidden. Mooi hoe moslims hier vaak open staan om samen te bidden!

Blijven jullie meebidden voor vrede en gerechtigheid tussen de verschillende stammen? En dat ook zij het licht van Jezus mogen leren kennen?

Ik wens jullie allemaal een mooi  en gezegend nieuwjaar toe in vertrouwen op de Vader, dat Hij je met vreugde en liefde mag vervullen en ik bid jullie toe dat Hij je als instrument mag gebruiken om aan anderen het Licht door te geven!

Liefs vanuit Ghana!

Alice