Nieuw leven

Deze blog wil ik opdragen aan mijn opa, opa Bos. Eén van mijn trouwe lezers, die altijd enthousiast begon te glimlachen van mijn enthousiaste reisverhalen! Helaas is hij gisteren overleden na een kort ziekbed. Zelf heb ik helaas niet de mogelijkheid om terug gaan naar Nederland, maar ik heb nog wel afscheid kunnen nemen van hem, doordat we konden video bellen. Ik weet dat ik mijn opa weer terug zal zien in de hemel en dat vult mijn hart met vrede en blijdschap!

Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: Het oude is voorbijgegaan, zie alles is nieuw geworden! -2 Korinthe 5:17-

Zelf heb ik vorige week afscheid genomen in het noorden van Ghana. Op mijn laatste dag in Gushegu heb ik mogen preken in de kerk, waar ik vaak te vinden was: ‘Samen zijn wij het lichaam van Christus met allemaal unieke talenten. Als lichaam zijn we geroepen om het zout van de aarde te zijn en het licht van de wereld. Laten we elkaar bemoedigen om onze unieke talenten in te zetten en (samen) bidden om de liefde van Christus door te geven aan de mensen om ons heen!’ Ik ben dankbaar dat ik deze tijd heb mogen delen met de mensen in Gushegu en met de geweldige teamleden van project Share! Ik zal de rest van mijn onderzoek verder schrijven naast mijn nieuwe stage.

De reis naar mijn volgende stageplek verliep voorspoedig. Een nachtje overnachten in Tamale.. waar ik heerlijk kon genieten van een glas rode wijn en pizza.. nomnomnomnom:) De volgende ochtend ging ik verder met de bus van Tamale naar Sunyani. Een prima busrit, al werd de bus wel voor een uurtje stilgezet door een politiepost, die waarschijnlijk gewoon geld wilden zien. Ik kwam in Sunyani(de stad 40 min van Berekum) aan in de stortregen en het begon donker te worden. Dus ik had maar besloten om de eerste de beste taxi te nemen en de Obruni (blanke hier in het westen) prijs te betalen. Inmiddels ben ik veilig en al ruim anderhalve week in het westen van Ghana: Berekum. Hier doe ik mijn afstudeerstage oftewel semi-arts op de afdeling verloskunde van het Holy Family Hospital. Baby’s vangen, zoals een lieve vriendin van mij dat noemt;p Nieuw leven! In de afgelopen week heb ik lange dagen gemaakt: bevallingen, hechten, infuus aanleggen, bloed prikken, visite lopen over de afdelingen, assisteren bij een sectio… kortom genoeg te doen! Leuke intensieve dagen!

De omgeving is hier veel groener en het regent hier ook wat meer. Eigenlijk zou het regenseizoen in het westen al begonnen moeten zijn, maar dat lijkt nog mee te vallen. Aangezien mijn kamer aan het bos grenst, kan ik elke ochtend genieten van een koor van vogels en ’s avonds van de krekels. Heerlijk!

Gezien de lange dagen en de weekenden die vooral gevuld zijn met aan mijn onderzoek werken, heb ik behalve de markt nog weinig kunnen zien van de omgeving. In slaap vallen is overigens geen probleem na zo’n lange dag;) De komende vijf weken hoop ik nog hier in Berekum te zijn voor mijn stage om vervolgens nog een half weekje te resetten aan de kust. Dan zit mijn tijd in Afrika er al weer op en zal ik terugvliegen naar Nederland! Ik kijk ernaar uit om mijn vrienden en familie weer te ontmoeten na 8 maanden hier te zijn geweest!

Voor nu ga ik nog even genieten van de laatste weken hard werken in het ziekenhuis;) Voor mijn familie, die deze blog leest: sterkte met het verlies van (o)pa! Ik wens iedereen de liefde, vrede en zegen van God toe!

Liefs Alice