Zie ik sterren aan de hemel staan?!

De tijd vliegt voorbij.. zo kwam ik er ook achter dat ik al even niet geschreven had;) Gelukkig zijn er nog mensen die me daaraan herinneren. Soms zit ik zo in het leven hier, dat ik helemaal vergeet te schrijven hoe het is. In de afgelopen weken ben ik helaas nog paar keer ziek geweest en heb ik het rustig aan moeten doen met bedrust. Gelukkig kan ik zeggen dat het nu weer beter gaat en daar ben ik heel dankbaar voor!

Ik ben nu vooral veel vanuit huis aan het werk en hard aan het schrijven voor het verslag voor mijn onderzoek. Door al het ziek zijn heb ik helaas wel wat vertraging opgelopen, dus nu even hard doorwerken en proberen zoveel mogelijk af te krijgen voordat ik wegga uit Gushegu. Vrijdag over een week vertrek ik namelijk naar het westen van Ghana(Berekum) om mijn semi-arts(afstudeerstage) bij de verloskunde daar te gaan doen. Nog even niet aan denken.. want dat gaat de tijd wel heel snel, al kijk ik wel weer uit naar het werk ik het ziekenhuis en op de verloskunde!

Naast het harde werken heb ik de afgelopen weken ook nog kunnen genieten.. jaja dat hoort er ook bij! Vele uurtjes koffie leuten, genieten van de zon, afkoelen in een babybadje, wandelen rondom de dam en lekker touren op de motorbike. Zo heb ik samen met Brigitte een motortochtje gemaakt naar Tamale. De motorbikes moesten opnieuw geregistreerd worden. Gerben en Dorien met de kids kwamen met de auto naar Tamale. In Tamale hebben we heerlijk genoten van het zwembad, de heerlijke cappucino’s en goede pizzaaa:) Ook is mijn visum opnieuw verlengd en dat betekent dat ik tot het einde van mijn verblijf in Ghana mag blijven.. haha wel zo handig. Daarnaast ben ik samen met Gerben in het nieuwe gedeelte van het ziekenhuis in Tamale wezen kijken waar de gynaecologie en obstetrie zit. Erg leuk en leerzaam! Later zijn we nog met z’n alleen naar het missieziekenhuis in Nalerigu geweest om rond te kijken en te observeren. Erg leuk om een indruk te krijgen van de verschillende ziekenhuizen. 

Het voordeel van dit heerlijk warme weer is dat we kunnen barbecueën. Dat hebben we in de afgelopen weken dan ook meerdere malen gedaan. Allereerst hebben we met alle mensen die geholpen hebben bij het onderzoek gebarbecued, waarvoor we de geit die we bij het onderzoek hadden gekregen hadden geslacht. Afgelopen weekend hebben we opnieuw gebarbecued, omdat we ons afscheidsfeestje vierden. En je gelooft het of niet, maar Luus en Brigitte en ik waren de heuse eigenaren van een geit.. een heel schattig klein krijsend geitje haha. Voor onze nachtrust waren we heel blij dat tie geslacht is en op de barbecue is gegaan:p Tja tijd om afscheid te nemen. Luus is maandag vertrokken naar Nederland, ik vertrek over anderhalve week en Brigitte over een maand. We hebben genoten van een heerlijk afscheidsfeestje met geweldige mensen, heerlijke muziek, dansen rond het kampvuur en lekker eten! Zelfs mijn Fulani vrienden(Ibrahim, Salamatu en Suweiba) uit Chereponi waren gekomen. Echt tof:)

Sinds vorige week heb ik naast mijn Dagomba naam(Champang) ook een Fulbe(Fulani) naam: Madina. We hebben afgelopen week een nachtje bij Ibrahim geslapen. Hij had echt niet verwacht dat we echt zouden blijven slapen. Mensen zeggen hier namelijk wel vaker dat ze komen en doen het dan toch niet. Maar toen hij erachter kwam dat we echt bij hem bleven slapen, ging hij een schaap voor ons slachten en hebben we rond tien uur ’s avonds nog heerlijk een stuk van het net geslachte schaap op gegeten. Wat een vrijgevigheid! Daarin kunnen we zeker veel van de Fulani’s leren. Het is echt een prachtig volk, erg gastvrij en vol humor. Het blijft elke keer weer genieten om met hen op te trekken. Aan het einde van de avond legden we onze matjes buiten neer en vielen met onze ogen gericht op de sterrenhemel in slaap! Een sterrenhemel: zoveel sterren dat je ze niet tellen kan, zo immens veel beloften die God ons heeft gedaan! Hij is trouw en hij omringt je elke dag met zijn liefde en nabijheid. In makkelijke en vreugdevolle tijden, maar ook als het even wat minder gaat en dat heb ik de afgelopen tijd ook mogen ervaren.. Hij is er altijd!

De volgende blog zal waarschijnlijk vanaf mijn volgende locatie zijn;) Ik ga nu nog even genieten van mijn laatste dagen hier en hard werken aan het schrijven van mijn onderzoek!

Liefs en zegen vanuit Ghana!

Alice